اين برج كه قدمت آن به اواخر قرن هفتم هجري و دوره حكومت ايلخاني ميرسد، داراي هشت ضلع آجري بلند است كه روي يك قاعده سنگي استوار شده و در هر ضلع آن، طاقنمايي بلند با طاق جناغي قرار دارد.
در قسمت فوقاني برج حاشيهاي از تزئينات معرق با كاشيهاي لاجوردي و فيروزهاي دور تا دور قسمت بالاي برج را جلوهگر ساخته است، به طوري كه دور تا دور بنا حاشيهاي از تزئينات معرق با كاشيهاي لاجوردي و فيروزهاي به عرض 110 سانتيمتر به چشم ميخورد.
اين برج داراي گنبد دو پوش است، قسمت غربي برج از طريق اتاقي به مسجد قديمي دوزال متصل ميشود و از همين اتاق ميتوان به زيرزمين و محل اصلي مقبره وارد شد.
آرامگاه موسوم به امامزاده شعيب در سردابه اين محل قرار دارد.
روستاي دوزال به سرسبزي و خرمي و ميوههاي فراوان باغهايش به ويژه برنج معطر در منطقه شهرت دارد.
آرامگاه امامزاده شعيب كه به گفته خادم آن، فرزند امام موسي كاظم (ع) و برادر حضرت امامرضا (ع) است و نيز آرامگاه امامزاده محمد فرزند امامزاده شعيب در روستاي «نوجه مهر» در نزديكي دوزال، زيارتگاه اهالي اين روستاها و بسياري از ساكنان آباديهاي مسير پر پيچ و خم رود ارس است.
كشاورزان هر سال پس از برداشت محصول به زيارت امامزاده شعيب و امامزاده محمد ميروند و نذورات خود را ادا ميكنند.
گزارش روابط عمومي سازمان ميراث فرهنگي، صنايع دستي و گردشگري آذربايجان شرقي در خاتمه ميافزايد: مجموعه امامزاده شعيب دوزال با تاريخي ايلخاني و صفوي آبانماه سال 1362 با شماره 1654 در فهرست آثار ملي كشور به ثبت رسيده و تاكنون مراحل مختلف و گسترده مرمت و احيا را براي ماندگاري و استمرار حضور مردم، پشت سر گذاشته است.